TERRA E PAPEL

 

 

 

 

FONSO CASTRO

 

para David e Inés

Fonso Castro

un irmán por quen daría

a sangre das miñas venas,

e un amoriño a quen alma

e vida lle prometera.

Rosalia de Castro

 

Le Alfonso R. Castro para nós coa paixón da súa experiencia amorosa cos libros e sabemos que nos di a verdade, que o que vemos está escrito, ora con palabras, ora entre liñas, no texto que interpreta. Porque non estamos diante de alguén recentemente chegado a este eido. Do obradoiro Inés de Castro, onde Alfonso e a súa dona Inés fan do oficio arte, saíron ao longo dos anos verdadeiras xoias para  os amantes e as amantes da beleza feita libro.

Marica Campo
Comisaria da exposición

 

A piques de rematar este ano de Rosalía, 150 aniversario da publicación de Cantares Gallegos, obra que supuxo un fito importantísimo tanto para as nosas letras como para a nosa lingua, o Centro de Deseño e Artesanía da Deputación de Lugo súmase á morea de homenaxes que a nosa benquerida autora recibiu e recibirá aínda. Na singular sala expositiva que é a Capela de Santa María, acollemos durante os meses de outubro e novembro unha moi especial mostra titulada "Terra e Papel", de Fonso Castro. Inclúe vinte deseños únicos de esculturas, elaboradas todas elas en barro e papel, que teñen como fio conductor a obra que marcou o inicio do Rexurdimento galego.

Quen teña lido Cantares Gallegos recrearase na sensibilidade que o autor amosa nesta obra, quedará engaiolado da orixinalidade e da altura artística acadada.

Regina Polín Rodríguez
Deputada delegada da Área de Deseño e Artesanía
Deputación de Lugo

 

 

 

 

 

Cantares Gallegos

Terra e Papel

 

No quiso acompañarme.

Letras, madera, barro, papel, libros, poemas....poesía.

No esperaba encontrar estas sensaciones.

Sorprendido y emocionado - caíanme as bágoas- pensaba en la cara de mi amigo, imaginándolo inquieto y nervioso mientras esperaba mi salida de la capilla.

Tanto sentimiento; tanto trabajo.

En Lugo, arrimada a su bimilenaria romana.

Y me la puedo imaginar recorriendo Galicia - pronto viajará a Pontevedra - , o en cualquier otro lugar.

Arropada por nuestras raíces, las de nuestra tierra y alma gallega; en Montevideo, Buenos Aires, La Habana.

Rosalía y Fonso Castro.

Me va a reñir; atreverme a unir sus nombres.

Pero estoy seguro que a Rosalía no le habría importado y de vivir, se habría emocionado al igual que nosotros, al traspasar esas puertas, las de una capilla lucense - Capela de Santa María- y disfrutar de la palabra, de la voluntad, del amor al libro, de la poesía.

La suya y admirada y transformada la de Alfonso Castro.

 

 

paseniño, paseniño

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

medra que adimira

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

adiante co varal

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

orixe

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

os que son nela nacidos

 

 

 

 

 

 

depenicando unha frol

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

que o seu peitiño traspasa

 

 

 

 

 

 

 

 

quen poidera non deixar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

cousiñas tan extrañas

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Muchos años ya.

Fonso sueña y crea una ilusión.

Una ilusión para los encuadernadores de nuestra tierra.

No lo acompañé; después la abandonó.

Hoy volvemos juntos.

Caminamos por la muralla.

¡ QUE PUDO SER, LO QUE NO FUÉ !

¡ SERÁ ¡

 

2013 aquiseencuaderna.com